Ogólnie o myszkach:

Gatunki:

 Biała mysz - Biała mysz, popularnie zwana laboratoryjną, hodowana masowo jako zwierzę doświadczalne w laboratoriach, placówkach naukowych oraz coraz bardziej popularna wśród hobbystów, została udomowiona jeszcze w czasach starożytnych, przed naszą erą, w dalekiej Azji. Dokonali tego Chińczycy i Japończycy. Mysz ta jest albinotyczną odmianą myszy domowej, gryzonia synantropijnego, a więc ściśle związanego z życiem człowieka i jego zabudowaniami. W Europie najpierw pojawiły się one w Anglii, jako młode zwierzęta domowe, dostarczające rozrywkę, a następnie szybko zostały spopularyzowane na całym kontynencie. W połowie XIX wieku zaczęto je masowo hodować w laboratoriach naukowych. Stąd też nazwa "mysz laboratoryjna".
 

Mysz domowa - Dziko żyjąca mysz domowa, przy pomocy człowieka, rozprzestrzeniła się na całym świecie. Przyczynił się do tego główne rozwój rolnictwa i komunikacji. Niegdyś występowała tylko na terenach stepowych i półpustynnych w południowo-wschodniej Azji północnej Afryce, żywiąc się nasionami traw i trudnymi owadami.
 

      Długość ciała tego gryzonia wynosi 7-12cm, ogona 5,5-11cm, a ciężar 15-25 g. Futerko po stronie grzbietowej może być szare, żółtawoszare ciemnoszare lub rude, natomiast po stronie brzusznej - kremowe, biało popielate niekiedy z żółtawą plamką na piersi. Ogon jest słabo owłosiony i pokryty drobnymi łuseczkami. Uszy są cienkie, dość długie, przyciągnięte do przodu, wyraźnie widocznie, podobne jak średniej wielkości oczy w kształcie czarnych, błyszczących paciorków. Głowa w stosunku do smukłego ciała jest dość szeroka, o zaostrzonym pysku i długimi wąsami zatokowymi.
 

     Zwierzątko to jest niezwykle ruchliwe, świetnie skacze, biega oraz wspina się po drzewach i ścianach, w czym pomocny jest długi ogon. Wskazuje duże zdolności przystosowawcze do najrozmaitszych warunków otoczenia. Latem występuje głównie wśród zbóż, w ogrodach i sadach, jesienią przenosi się do zabudowań gospodarczych, osiedlając się pod podłogami, w dziurach ścian i rozmaitych zakamarkach. Można ją spotkać w gorącej piekarni i głęboko pod ziemią w zimnej kopalni. I wszędzie zdolna jest do rozrodu.
 

Mysz laboratoryjna - W wyniku krzyżowania myszy białej z jej dzikimi kuzynkami uzyskano wiele barwnych odmian myszy laboratoryjnej. Krzyżówki takie przeprowadzano i przeprowadza się nadal w placówkach naukowych. Są one praktykowane również przez hodowców indywidualnych. Oprócz myszek białych istnieją więc również odmiany barwne, np. : czarne, ciemno szare, brązowe, beżowe, łaciate, umaszczone odmiennie na grzbiecie i brzuchu. Można im nadać przydomek zwierząt domowych, gdyż są bardzo chętnie hodowane przez hodowców zarówno młodych, jak i dorosłych.

Zwyczaje myszy -  Mysz jest zwierzęciem niezwykle ruchliwym. Najbardziej aktywna jest jednak nocą. W ciągu dnia występują kilkugodzinne okresy aktywności przedzielone okresami spoczynku, kiedy zwierzątko zapada w sen. Gdy nie śpi, biega tam i z powrotem, grzebie w ściółce, gryzie co popadnie, buduje gniazdko, co chwila się pożywia lub bawi ze współmieszkańcami. Układając się do snu myszki zwijają się w kłębek i przytulają ciasno do siebie. Kiedy zwierzę odpoczywa nie trzeba go budzić gdyż zakłóca się rytm jego życia.

Zwierzęta stadne - Myszy są zwierzętami stadnymi i pojedynczo źle się czują. Samotne stają się mniej ruchliwe, przestają interesować się otoczeniem, siedzą skulone i smutne. Jeżeli decydujemy się na hodowlę trzeba kupić od razu przynajmniej dwie myszki, a najlepiej parę sztuk, gdyż dopiero wtedy można mówić o hodowli i obserwacji, w pełnym tego słowa znaczeniu.

Ciekawość i płochliwość -  Myszy są z natury zwierzętami zarówno płochliwymi, jak i ciekawskimi. Dzięki znakomitemu słuchowi reagują na najniższe dźwięki. Dlatego niespodziewany hałas może łatwo speszyć zwierzę, szczególnie młode, i skłonić do natychmiastowej ucieczki do najbliższej kryjówki. Natomiast każda nowa rzecz umieszczona w klatce w pierwszej chwili budzi zaniepokojenie, a zaraz węszący nos, podchodzi do nowego przedmiotu i obwąchuje go. Często zaraz potem musi sprawdzić czy nowy obiekt zainteresowania nie nadaje się przypadkiem do zjedzenia, gdyż mysz gryzie wszystko na co trafią jej ostre siekacze. Zaciekawiona potrafi też stanąć słupka, przy czym w utrzymaniu równowagi pomaga jej ogon!

Gryzienie -  Siekacze myszy rosną ciągle. Zwierzęta gryzą wszystko, również to co nie nadaje się do zjedzenia, a więc ściółkę, papier, tekturę, tkaniny, drewno czy metalowe pręty klatki. Ważne jest więc dokładne zabezpieczenie jej mieszkania przed ewentualnymi ucieczkami, gdyż na wolności może przysporzyć wiele kłopotów.

Grzebanie -  Naturalnym zwyczajem myszy jest także skłonność do grzebania i kopania podłoża. Gryzoń szybkimi ruchami przednich łapek rozdrapuje podłoże, odrzucając urobek za siebie, natomiast pyszczkiem pomaga sobie przy przenoszeniu z miejsca na miejsce większych kawałków. Tak więc wystrój pomieszczenia może się ciągle zmieniać, w zależnie od inwencji lokatorów.

Toaleta -  O czystość swojego futerka myszka dba sama. Hodowca powinien jedynie utrzymywać higienę w klatce. Zwierzę samo, bardzo często przednimi łapkami i językiem "myje" dokładnie pyszczek, głowę, uszy, następnie całe ciało, tylne łapki i ogon. Często można zaobserwować wzajemną pomoc w zabiegach higienicznych. Taki więc posklejane futerko świadczy albo o z byt brudnej ściółce i niedbalstwie hodowcy, albo o chorobie naszego pupila. Myszy nie kąpiemy, gdyż unika wody, chociaż w razie potrzeby okazuje się dobrym pływakiem!

Agresja -  Dorosłe samce mogą być wobec siebie agresywne, dlatego wskazane jest hodowanie jednego samca i jednej samicy, lub jednego samca i kilku samic. Związane jest to z terytorializmem, obserwowaniem także u dzikich kuzynów oraz życiem w rodzinach. Niekiedy niezadowolona z zalotów samica broni się przed natarczywym samcem. Tragiczne w skutkach, ale też nie musi, dołączenie nowego osobnika do posiadanego już dorosłego stadka. W takich sytuacjach trzeba porostu obserwować zwierzęta i w razie potrzeby zainterweniować. Jeśli np. dokupiliśmy nową mysz, wówczas w celu zapobieżenia wypuść wszystkie zwierzęta razem. Klatka jest jeszcze nie oznakowana moczem i żaden gryzoń nie czuje się pewnie!

Oswajanie - Myszy laboratoryjne oswajają się bardzo szybko. Mogą wskazywać agresję wobec opiekuna, ale tylko wtedy gdy są wystraszone, np. podczas nieprawidłowego chwytania, czy nagłego obudzenia śpiącego zwierzęcia. Najczęściej jednak ratują się ucieczką. Dlatego w bezpośrednich kontaktach ze zwierzętami unikajmy gwałtownych ruchów i hałasu. Chcąc podnieść mysz przykrywajmy ją ostrożnie i powoli otwartą dłonią, którą następnie "zamykamy" pod zwierzęciem. Gryzonia można też delikatnie unieść za skórę karku, chwytając ją dwoma palcami. Ewentualnie można go podnieść za ogon, lecz gdy się wystraszy może podciągnąć się na ogonie i ugryźć właściciela. Oswajając mysz bierzemy ją na jedną rękę, a drugą delikatnie, ale stanowczo, przytrzymujemy za ogon. Na ręce której siedzi zwierzątko, powinien być jakiś smakołyk. Gryzoń ten ma doskonały węch i szybko zacznie rozpoznawać właściciela po zapachu. Za pomocą węchu myszy rozpoznają się nawzajem. Przy przywitaniu obwąchują się, zwracając szczególną uwagę na okolice zadu i uszu. Jeżeli jedną z myszek wyjmiemy na kilka minut z klatki i przytrzymamy w rękach, to po w puszczeniu jej z powrotem pozostałe współlokatorki będą ją zainteresowaniem obwąchiwać - pojawił się nowy zapach!
 

Kupno - Decyduje się na kupno myszy, czy jakiegokolwiek innego zwierzęcia, musimy zdać sobie sprawę z tego iż jest to istota żywa, a nie martwa rzecz, która gdy się znudzi zostaje odstawiona na półkę lub wyrzucona. Przekraczając próg naszego domu staję jego domownikiem, my natomiast zobowiązujemy się do zapewnienia wszystkiego co niezbędne zarówno do rozwoju fizycznego, jak i psychicznego. Posiadanie zwierzęcia to nie tylko przyjemność, ale przede wszystkim obowiązek. Dbajmy o to aby nowy domownik nie stał się tylko zabawką. I pamiętajmy jeszcze o jednym - nigdy nie róbmy prezentu ze zwierzęcia, bez uprzedniego porozumienia z ewentualnym przyszłym właścicielem. Zamiast radości można sprawić jedynie kłopoty.

Zasady zakupu - Najlepiej kupować myszy cztero - lub pięcio tygodniowe. W tym wieku są już zupełnie samodzielne, a jednocześnie najszybciej się oswajają i przywiązują do opiekuna. Myszy, o czym była już mowa, są zwierzętami stadnymi i pojedynczo źle się czują. Z kolei hodowanie kilku przedstawicieli jednej płci nie jest prawdziwą hodowlą. Najlepiej więc zakupić parkę, lub dwie, trzy samiczki i jednego samca. Zwierzęta te nie powinny być ze sobą spokrewnione.
Płeć określa się na podstawie oceny odległości między zewnętrznymi narządami płciowymi a odbytem. U samic odległość ta jest około 1/3 miesza niż u samców . Poza tym zewnętrzne narządy płciowe samców są wykształcone wyraźniej.
Kupując mysz trzeba ją dokładnie obejrzeć, aby upewnić się czy jest zdrowa. O dobrej kondycji zwierzątka świadczy:

 

Mieszkanie - Miejsce dla myszy trzeba przygotować wcześniej, zanim zostaną kupione, tak aby mogły się od razu wprowadzić do swojego nowego "mieszkania" bez żadnych przeprowadzek które narażają je na dodatkowe stresy. Obecnie sklepy zoologiczne oferują bogaty wybór klatek od wielkich do malutkich. Do klatki trzeba wsypać troszkę trocin, aby mysie mogły sobie w nich wymościć łóżeczko. Ja do trocin dodaje jeszcze siano, a one z niego robią sobie "gniazdko" Mają też karuzele, bidon i miseczkę z pokarmem. Cały czas staram się zaoferować im jak najlepsze warunki, z jak największą ilością zabawek. Ale najważniejsza jest klatka, z wyściółką, i miłość właściciela do swojego malutkiego pupila!
 

Pielęgnacja - Myszki są malutkimi istotkami, które przez cały czas potrzebują naszej opieki. Potrzebują codziennego zaopatrzenia w granulat, i inne smakołyki! Mysz jest zwierzęciem któremu trzeba wymieniać trociny nawet 2 razy w tygodniu. Dlaczego tak często? Niestety wydzielają one nieprzyjemny zapach, do tego dochodzi zapach moczu który zostawiają wszędzie. Sprzątając klatkę zauważam że obsikana jest karuzela, trociny i wszystko co tylko jest możliwe. Jeżeli już zdecydujecie się na mysz, to musicie wsiąść pod uwagę to: że niestety trzeba im bardzo często sprzątać! Bo inaczej wasz dom będzie nieciekawie pachniał, a pomyślcie o myszach... Jak sami widzicie pielęgnacja tych kochanych gryzoni nie jest bardzo skomplikowana!
 

Żywienie - Każde organizmy, aby żyć muszą : oddychać, wydalać się, oraz odżywiać. Tak samo jest z myszkami. Potrzebują one małej ilość pokarmu, chociaż mogły by zjeść nawet "konia z kopytami" - takie są pazerne. Pokarm który mogą spożywać to:
- słonecznik
- kukurydza
- ziarna dyni
- i inne ziarna z pokarmów które można kupić w każdym sklepie zoologicznym
- daje im też czasami kawałek suszonego chlebka
- oraz różne warzywa np. kawałek ogóreczka ( chociaż nie przepadają za nim)
- od czasu do czasu dostają kawałek gotowanego mięska, serka, jaka na twardo. Wiadomo że z tymi produktami nie należy przesadzać. Wystarczy że mysz dostanie go raz, dwa razy na tydzień :) a będzie szczęśliwa!!

Do picia daje im zwykłą wodę - taka jest najlepsza! Na koniec życzę waszym gryzoniom - smacznego!
 

Kolba - zrób to sam...